Mijn laatste blog vanuit Tanzania!

Hoi iedereen!

Dit is mijn laatste blog vanuit Tanzania. In de afgelopen week ben ik nog een weekendje weggegaan met Ynske naar Mwanza. Mijn laatste blog zal hier dan ook voornamelijk over gaan.

We vertrokken de woensdagochtend om 6.00 uur met de bus naar Mwanza. Dat betekende dus ook dat mijn wekker weer eens vroeg afliep, helaas. Daar begon onze trip van verschillende invloeden. Het begon met onze busrit die 15 uur duurde, vanwege de pech met onze bus. Maar daardoor hebben we ook veel gelachen en gepraat met sommige mensen die ook op die bus zaten. Toen we eindelijk waren aangekomen in Mwanza, bleek dat onze boeking niet was doorgekomen en ze volgeboekt waren. Dus om 21.00 uur, gesloopt en wel, moest ons hotel er nog voor zorgen dat we naar een ander hotel konden. Gelukkig was dit niet ver weg en heeft een picolo met ons meegelopen en onze tas gelopen.

Beide hotels waar we in geslapen hebben, hadden beide hun charme. De eerste kamer had een heerlijke douche, maar het ‘oorspronkelijke’ hotel had heerlijke bedden. En voor het eerst had ik geen muggennet nodig! Het was heerlijk hier en omdat Mwanza aan Lake Victoria ligt, hadden we elke ochtend een heel mooi uitzicht over het meer. Heerlijk wakker worden was dat!

Tijdens deze reis hebben we veel verschillende invloeden gehad. Van een supermooie zonsondergang op ‘Batorock’ waar een paar locals ons mee naartoe hadden genomen, tot een luxe resort wat Malaika Beach wordt genoemd, tot een rit op een ‘bajiaji.’ Natuurlijk hebben we ook in Mwanza tilapiavis gegeten. En deze was echt overheerlijk. Ik heb het gevoel gehad dat deze dagen voor mij echt een luxe was en dat ik toch wel weer een beetje luxe heb gekregen. Ik voelde me op dat moment wel verwend.

Gelukkig duurde onze busrit naar huis niet zo heel gek lang. Deze duurde maar 13 uur. Dus het valt nog mee in vergelijking met de heenreis.

Voor mij is het afscheid nemen nu echt begonnen. Ik heb al afscheid moeten nemen van een paar mensen die al naar huis zijn gegaan en ik weet ook dat ik een paar geweldige mensen van het hostel zal moeten missen. Daarnaast neem ik morgen ook afscheid van de kinderen en de docenten van mijn project. Ook dit zal ik gaan missen. Vanaf vrijdag begint mijn periode in Nederland weer. Ik denk dat ik weer een cultuurshock zal krijgen en ook zal moeten wennen om weer thuis te zijn. Het zal ook weer fijn zijn om thuis te zijn. Het heeft 2 kanten voor mij. Maar ondanks dat is het toch wel een fijn gevoel om weer naar huis te gaan.

Mijn volgende en laatste blog zal dan ook weer vanuit Nederland zijn.

Dus tot de volgende en laatste keer!

Liefs,
Daisy