Pangani en afscheid

Hoi iedereen!

Het is weer een tijdje geleden dat ik iets heb geschreven. Maar in de tussentijd hebben jullie wel updates ontvangen van Paul (natuurlijk heb ik daar wel eerst naar gekeken voordat hij ze mocht posten). Maar over die onderwerpen ga ik niet meer praten. Want zijn bloggen vertellen namelijk ook mijn verhaal.

Zal ik dan maar vertellen over Pangani. Ik moet zeggen dat het een heerlijke vakantie is geweest. Maar er was wel een groot obstakel om daar naartoe te gaan en om weer terug in Moshi te komen. Je moet er namelijk een reis van ongeveer 8 uur voor over hebben in een lokale bus. De enige stop die je maakt (naast de stoppen die je maakt om nieuwe mensen in te laden en anderen eruit te laten) is halverwege ongeveer. En hier kan je even plassen of iets te eten halen. Maar dit was het enige minpunt van ‘onze/mijn’ vakantie.
Dan zal ik natuurlijk ook maar gaan praten over het leuke gedeelte. Dat was het Peponi Beach Resort. We zijn hier beide helemaal tot rust gekomen en hebben niet veel gedaan. Er waren nauwelijks andere gasten, waardoor het lekker rustig was. Ik heb behoorlijk veel boeken gelezen en zelfs Paul heeft ook één boek gelezen. Ik heb gelijk gevoeld of hij geen koorts had en gevraagd of hij zich wel lekker voelde. Hij leest namelijk bijna nooit een boek. We hebben een keer gesnorkeld. Dit was voor Paul de eerste keer en waarschijnlijk laatste keer. Ademen door een pijpje is niet aan hem besteed. Hij vond het wel prima om op de boot te zitten en te genieten van het uitzicht. Ik moet eerlijk toegeven dat ik dit niet de beste snorkeltrip vond. We hadden geen gids die meeging in het water en het koraal was dood. Dit komt doordat ze daar nog aan dynamietvissen doen. Dit hebben wij ook op een nacht gehoord. Eerst konden we de knal niet plaatsen, tot ze het ons vertelden wat het was. Maar omdat we een hele dag op zee waren, kregen we ook een lunch op een zandbank. Dit was heel erg leuk en romantisch. De bemanning van de boot liet ons met rust en wij mochten hier zelf van genieten.
Na de zandbank had ik nog de keus of ik ergens anders wilde snorkelen. Ze vertelden me wel dat dit een betere plaats was om te snorkelen. Dus wilde ik dat natuurlijk zien. Helaas stond er een sterke stroming en zag ik niets tenzij ik recht naar beneden keek. Na 2 minuten in een open oceaan gelegen te hebben zat ik weer terug op de boot. Maar het was weer een ervaring op zich.
Verder hebben wij veel wandelingen over het strand gemaakt en veel gezwommen in het zwembad. Voor mij was het genieten, zeker omdat ik rust kreeg van zowel het hostel als dat ik even weg was van mijn stage. Voor mij was dit een heerlijke vakantie!

Toen we weer terug waren hebben we veel gewandeld en nog lekker veel van elkaar genoten. Ook heb ik Paul de ‘Art Market’ laten zien, waar we een paar keer terug zijn gekomen.
En natuurlijk heb ik Paul Milindi’s laten zien, waar we naar de overwinning van het Nederlands elftal hebben gekeken. Dit was een ervaring op zich, maar we hebben er wel veel om gelachen met zijn allen.

Helaas gaat Paul vandaag naar huis. Dus over een paar uurtjes ga ik hem naar het vliegveld brengen, maar dat betekent ook dat ik vanaf volgende week weer meer kan gaan vertellen over stage. Daar ben ik nu 2 weken niet geweest. Dus ik ben benieuwd wat ik daar tegenkom morgen. Ook kan ik ze de zaadjes geven die mijn ouders hebben opgestuurd. Ik ben benieuwd of ze na het planten, gaan groeien.

Dat was het voor nu. Tot de volgende keer!

Liefs,
Daisy

Ps: This message has been approved by Paul Hanique.