Kilimanjaro marathon, Swahili les en de wc
Door: Daisy
Blijf op de hoogte en volg Daisy
04 Maart 2014 | Tanzania, Moshi
Hoi iedereen!
Er is weer een update beschikbaar vanuit het mooie land Tanzania. Ondanks dat het nog geen week geleden is dat ik iets geschreven heb, heb ik toch weer een aantal mooie dingen meegemaakt. Zo ben ik bijvoorbeeld afgelopen donderdag naar de ‘Art market’ geweest. Op deze markt vindt je allemaal kunstenaars die hier hun kunst proberen te verkopen. Maar je moet wel uitkijken, want ze willen je een mzungu-prijs aansmeren als je niet uitkijkt. Hierdoor kan je echter wel makkelijk op het afdingen trainen! Maar over de markt zelf, als je het bekijkt, lijkt het net een kleine krottenwijk. Maar als je dichterbij komt, zie je ook veel kunst. Er staan veel mooie spullen te koop, maar er is ook veel prullaria, zoals mijn ouders het zullen noemen. Ik denk dat ik hier wel een paar keer vaker zal komen.
Maar ik zou ook schrijven over de Kilimanjaro marathon! Het was de 14e keer dat deze georganiseerd was. Sommige mensen van mijn hostel hebben de 42 km gelopen (de full marathon), anderen de 21 km (de half marathon) en velen hebben de 5 km gelopen. De 5 km werd ook wel de funrun genoemd. Voor mij is dit een toepasselijke naam, want plezier had ik zeker! Ik heb samen met het Gabriella Rehab Centre de funrun gelopen. Ik heb veel foto’s vanwege het feit dat iemand van mijn hostel zo lief was om foto’s te nemen, dus ik zal deze ook wel bijvoegen. Maar de kinderen waren zo vastberaden om de 5 km te voltooien en op het moment dat ze aankwamen hadden ze zo’n grote glimlach op hun gezicht. Dat maakte gelijk mijn dag geweldig (ondanks dat ik om 5.00 uur ben opgestaan om het begin te zien en om mensen aan te moedigen die de full marathon hebben gelopen). Ik moet wel zeggen dat het vreemd was om hier een marathon te zien of om het te lopen, want er mogen gewoon taxi’s, dala dala’s en boda boda’s door de massa heen rijden en wij moeten hun maar omzeilen. Dit is echt een vreemde gewaarwording! Wat ik wel goed vond is dat er ook een 10 km was georganiseerd voor mensen die in een rolstoel zitten. Dit had ik persoonlijk niet verwacht.
Rond 16.00 uur zijn we nog eens teruggegaan, omdat er artiesten kwamen optreden. Helaas was dit niet helemaal mijn soort muziek en waren de boxen ook nog eens van slechte kwaliteit. Maar ach, wat maakt dat uit. Zoals ze hier zeggen ‘hakuna matata’, geen zorgen. Dus hebben we maar wat te drinken gekocht en genoten van de sfeer en het zonnetje!
Afgelopen maandag heb ik mijn eerste Swahili les gehad en ik heb echt een hele leuke leraar! Ik heb nu alleen best veel huiswerk, ik moet ongeveer 2000 zinnen oefenen, zodat ik de spraak leer kennen en de woorden kan vormen. Het belangrijkste is dat je STOVE onthoudt. Op deze manier kan je woorden vormen. De s staat voor subject, de t staat voor tence, de o staat voor object en als laatste heb je v+e wat verbs + endings betekent. Ook heb ik een stukje geschiedenis geleerd, zo bijvoorbeeld als je iemand begroet met ‘shikamoo’ betekent het dat deze 6 jaar ouder is dan jou en het komt van de slavernij. Je zegt dan letterlijk ik houdt uw voeten vast. Je antwoord met ‘marahaba’ en dat betekent dat de meester of de oudere zegt; ‘Het is genoeg, je mag stoppen.’ Nu zeg je het vooral tegen ouderen, omdat het respect betekent en zij geloven erin hoe ouder je bent, hoe wijzer je bent en dus ook hoe meer je weet. Dit hoeft niet zo te zijn, maar het is wel een teken van respect. Ik heb donderdag mijn tweede les, dus ik ben benieuwd.
Ondertussen is er ook weer een update voor mijn stage. Deze ochtend hebben we een gesprek gehad over onze taken en ik heb een opdracht gekregen dat ik 2 leerlingen mag volgen het komende half jaar! Ik mag zelf een plan van aanpak maken en het gaat over verschillende gedeeltes. 1 leerling mag ik begeleiden tijdens de therapy class en de andere tijdens zijn gewone les. Ze hebben beide een stoornis, het kind wat ik ga begeleiden in therapy class heeft een hele grote fantasie en het kind wat ik ga begeleiden tijdens zijn gewone les, heeft dyslexie. Ik kijk er nu al naar uit en volgende week moet ik al een plan van aanpak hebben voor de jongen tijdens de les. Dat wordt nog een dagje goed observeren!
Ook ben ik deze week voor het eerst naar het toilet geweest op mijn stage. Dit was een belevenis die je mag overslaan om te lezen, maar het hoort helaas ook bij mijn ervaringen. Ik denk echter dat mijn ouders hierom kunnen lachen… Het is dus een gat in de grond en je moet doorspoelen door een emmer met water te vullen en deze in het gat te gooien. Want de wc trekt niet van zichzelf door. En ik moet ook mijn eigen wc-papier meenemen, omdat ze het daar niet hebben. Dit komt omdat de kinderen anders met het papier gaan gooien en ligt het door de hele wc. Dus dat is op zich logisch. Ik heb mezelf voorgenomen dat ik hier zo min mogelijk naar de wc zal gaan en het is op dit moment geen ‘hakuna matata.’
Komende donderdag ga ik met iemand mee naar haar project. Ze is de enige lerares en kan alle hulp gebruiken die ze kan krijgen. Dus voor de komende 7 weken zal ik haar daarbij helpen. Maar hier zal ik de volgende keer over vertellen.
Tot de volgende keer.
Liefs,
Daisy
Er is weer een update beschikbaar vanuit het mooie land Tanzania. Ondanks dat het nog geen week geleden is dat ik iets geschreven heb, heb ik toch weer een aantal mooie dingen meegemaakt. Zo ben ik bijvoorbeeld afgelopen donderdag naar de ‘Art market’ geweest. Op deze markt vindt je allemaal kunstenaars die hier hun kunst proberen te verkopen. Maar je moet wel uitkijken, want ze willen je een mzungu-prijs aansmeren als je niet uitkijkt. Hierdoor kan je echter wel makkelijk op het afdingen trainen! Maar over de markt zelf, als je het bekijkt, lijkt het net een kleine krottenwijk. Maar als je dichterbij komt, zie je ook veel kunst. Er staan veel mooie spullen te koop, maar er is ook veel prullaria, zoals mijn ouders het zullen noemen. Ik denk dat ik hier wel een paar keer vaker zal komen.
Maar ik zou ook schrijven over de Kilimanjaro marathon! Het was de 14e keer dat deze georganiseerd was. Sommige mensen van mijn hostel hebben de 42 km gelopen (de full marathon), anderen de 21 km (de half marathon) en velen hebben de 5 km gelopen. De 5 km werd ook wel de funrun genoemd. Voor mij is dit een toepasselijke naam, want plezier had ik zeker! Ik heb samen met het Gabriella Rehab Centre de funrun gelopen. Ik heb veel foto’s vanwege het feit dat iemand van mijn hostel zo lief was om foto’s te nemen, dus ik zal deze ook wel bijvoegen. Maar de kinderen waren zo vastberaden om de 5 km te voltooien en op het moment dat ze aankwamen hadden ze zo’n grote glimlach op hun gezicht. Dat maakte gelijk mijn dag geweldig (ondanks dat ik om 5.00 uur ben opgestaan om het begin te zien en om mensen aan te moedigen die de full marathon hebben gelopen). Ik moet wel zeggen dat het vreemd was om hier een marathon te zien of om het te lopen, want er mogen gewoon taxi’s, dala dala’s en boda boda’s door de massa heen rijden en wij moeten hun maar omzeilen. Dit is echt een vreemde gewaarwording! Wat ik wel goed vond is dat er ook een 10 km was georganiseerd voor mensen die in een rolstoel zitten. Dit had ik persoonlijk niet verwacht.
Rond 16.00 uur zijn we nog eens teruggegaan, omdat er artiesten kwamen optreden. Helaas was dit niet helemaal mijn soort muziek en waren de boxen ook nog eens van slechte kwaliteit. Maar ach, wat maakt dat uit. Zoals ze hier zeggen ‘hakuna matata’, geen zorgen. Dus hebben we maar wat te drinken gekocht en genoten van de sfeer en het zonnetje!
Afgelopen maandag heb ik mijn eerste Swahili les gehad en ik heb echt een hele leuke leraar! Ik heb nu alleen best veel huiswerk, ik moet ongeveer 2000 zinnen oefenen, zodat ik de spraak leer kennen en de woorden kan vormen. Het belangrijkste is dat je STOVE onthoudt. Op deze manier kan je woorden vormen. De s staat voor subject, de t staat voor tence, de o staat voor object en als laatste heb je v+e wat verbs + endings betekent. Ook heb ik een stukje geschiedenis geleerd, zo bijvoorbeeld als je iemand begroet met ‘shikamoo’ betekent het dat deze 6 jaar ouder is dan jou en het komt van de slavernij. Je zegt dan letterlijk ik houdt uw voeten vast. Je antwoord met ‘marahaba’ en dat betekent dat de meester of de oudere zegt; ‘Het is genoeg, je mag stoppen.’ Nu zeg je het vooral tegen ouderen, omdat het respect betekent en zij geloven erin hoe ouder je bent, hoe wijzer je bent en dus ook hoe meer je weet. Dit hoeft niet zo te zijn, maar het is wel een teken van respect. Ik heb donderdag mijn tweede les, dus ik ben benieuwd.
Ondertussen is er ook weer een update voor mijn stage. Deze ochtend hebben we een gesprek gehad over onze taken en ik heb een opdracht gekregen dat ik 2 leerlingen mag volgen het komende half jaar! Ik mag zelf een plan van aanpak maken en het gaat over verschillende gedeeltes. 1 leerling mag ik begeleiden tijdens de therapy class en de andere tijdens zijn gewone les. Ze hebben beide een stoornis, het kind wat ik ga begeleiden in therapy class heeft een hele grote fantasie en het kind wat ik ga begeleiden tijdens zijn gewone les, heeft dyslexie. Ik kijk er nu al naar uit en volgende week moet ik al een plan van aanpak hebben voor de jongen tijdens de les. Dat wordt nog een dagje goed observeren!
Ook ben ik deze week voor het eerst naar het toilet geweest op mijn stage. Dit was een belevenis die je mag overslaan om te lezen, maar het hoort helaas ook bij mijn ervaringen. Ik denk echter dat mijn ouders hierom kunnen lachen… Het is dus een gat in de grond en je moet doorspoelen door een emmer met water te vullen en deze in het gat te gooien. Want de wc trekt niet van zichzelf door. En ik moet ook mijn eigen wc-papier meenemen, omdat ze het daar niet hebben. Dit komt omdat de kinderen anders met het papier gaan gooien en ligt het door de hele wc. Dus dat is op zich logisch. Ik heb mezelf voorgenomen dat ik hier zo min mogelijk naar de wc zal gaan en het is op dit moment geen ‘hakuna matata.’
Komende donderdag ga ik met iemand mee naar haar project. Ze is de enige lerares en kan alle hulp gebruiken die ze kan krijgen. Dus voor de komende 7 weken zal ik haar daarbij helpen. Maar hier zal ik de volgende keer over vertellen.
Tot de volgende keer.
Liefs,
Daisy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
